De Lestafel
Aan de Lestafel kijken we terug op de samenwerking tussen conservatoria en Yo! Opera. We doen dit met docenten en medewerkers van diverse conservatoria.
Locatie: kleine studio van de Berenkuil
Wanneer: 4 oktober 2011
Tijdstip: 19.00 – 21.00 uur
Wie: Jos Schillings, (voorzitter faculteitsbestuur Utrechts Conservatorium), Gerda van Zelm (coördinator en docent Koninklijk Conservatorium Den Haag), Thera Jonker (master kunsteducatie Utrecht Hogeschool voor de Kunsten), Alex Manassen (Cöordinator en docent ArtEZ Conservatorium Zwolle), Alexander Oliver (Artistiek Directeur Dutch National Opera Academy)
Diner aan de Lestafel
door Geert
Dinsdag 4 oktober nam ik deel aan de 'lestafel', één van de bijeenkomsten in het kader van het Yo! project 'De Klaptafel'. Aan deze tafel waren zes mensen genodigd, allen afkomstig uit het kunstvakonderwijs. Yo! Opera wilde graag van hen weten wat onze organisatie heeft betekent voor deze gasten. En meer concreet: welke meerwaarde heeft Yo! Opera betekent voor deze docenten en hun studenten?
Het was een mooie avond. Behalve dat het eten geweldig was -Anna Pleiters Kooklab- ontstond er een geanimeerd gesprek over kunst, opleiding en de wijze waarop de kunstvakopleidingen zich ontwikkelen. De aanwezige docenten waren erg te spreken over de studentprojecten die Yo! Opera in het verleden heeft georganiseerd. De Operaflat, Grensgevallen en andere projecten herbergden grote aantallen studenten van de theateropleidingen en conservatoria van Nederland. De mening van de docenten over wat dit heeft betekent voor de opleiding en haar studenten was zéér positief. De 'practice-based' projecten hebben een groot aantal studenten geprikkeld om zich buiten hun denkraam te begeven, zo hoorden we van de docenten. En dat met name de studenten die nog zoekende waren binnen hun opleiding, door projecten als De Operaflat op een andere manier tegen hun (toekomstige) praktijk zijn gaan aankijken.
Kritische punten waren er ook. Voor kunstvakopleidingen met hun volle curriculum is niet altijd plaats voor tijdrovende projecten buiten de school. En voor een kunstorganisatie als Yo! Opera zijn de formelere aspecten van een opleiding soms latig te nemen hobbels.
Buiten deze kritische kanttekeningen om, waren de docenten van oordeel dat het werk van Yo! Opera in de afgelopen 10 jaar van groot belang is geweest voor het denken binnen kunstvakopleidingen. Dat kunst ook -of misschien juist daar- werkt in een galerie van een flat; en dat kunst (opera in dit geval) ook best maar één minuut kan duren. Of dat een heel direct contact tussen publiek en kunstenaar iets heel wezenlijks kan betekenen voor zowel maker als toeschouwer.
De Klaptafel bezoekt nog andere mensen met wie in het verleden hebben samengewerkt. Maar als het aan deze tafel met docenten ligt, was Yo! Opera er nog lang niet mee opgehouden...
Locatie: kleine studio van de Berenkuil
Wanneer: 4 oktober 2011
Tijdstip: 19.00 – 21.00 uur
Wie: Jos Schillings, (voorzitter faculteitsbestuur Utrechts Conservatorium), Gerda van Zelm (coördinator en docent Koninklijk Conservatorium Den Haag), Thera Jonker (master kunsteducatie Utrecht Hogeschool voor de Kunsten), Alex Manassen (Cöordinator en docent ArtEZ Conservatorium Zwolle), Alexander Oliver (Artistiek Directeur Dutch National Opera Academy)
Crew: Anthony Heidweiller (gespreksleider), Mirjam Visser (productieleider), Anna Pleiter/Kooklab (de kok), Judith Hofland (camera)
Diner aan de Lestafel
door Geert
Dinsdag 4 oktober nam ik deel aan de 'lestafel', één van de bijeenkomsten in het kader van het Yo! project 'De Klaptafel'. Aan deze tafel waren zes mensen genodigd, allen afkomstig uit het kunstvakonderwijs. Yo! Opera wilde graag van hen weten wat onze organisatie heeft betekent voor deze gasten. En meer concreet: welke meerwaarde heeft Yo! Opera betekent voor deze docenten en hun studenten?
Het was een mooie avond. Behalve dat het eten geweldig was -Anna Pleiters Kooklab- ontstond er een geanimeerd gesprek over kunst, opleiding en de wijze waarop de kunstvakopleidingen zich ontwikkelen. De aanwezige docenten waren erg te spreken over de studentprojecten die Yo! Opera in het verleden heeft georganiseerd. De Operaflat, Grensgevallen en andere projecten herbergden grote aantallen studenten van de theateropleidingen en conservatoria van Nederland. De mening van de docenten over wat dit heeft betekent voor de opleiding en haar studenten was zéér positief. De 'practice-based' projecten hebben een groot aantal studenten geprikkeld om zich buiten hun denkraam te begeven, zo hoorden we van de docenten. En dat met name de studenten die nog zoekende waren binnen hun opleiding, door projecten als De Operaflat op een andere manier tegen hun (toekomstige) praktijk zijn gaan aankijken.
Kritische punten waren er ook. Voor kunstvakopleidingen met hun volle curriculum is niet altijd plaats voor tijdrovende projecten buiten de school. En voor een kunstorganisatie als Yo! Opera zijn de formelere aspecten van een opleiding soms latig te nemen hobbels.
Buiten deze kritische kanttekeningen om, waren de docenten van oordeel dat het werk van Yo! Opera in de afgelopen 10 jaar van groot belang is geweest voor het denken binnen kunstvakopleidingen. Dat kunst ook -of misschien juist daar- werkt in een galerie van een flat; en dat kunst (opera in dit geval) ook best maar één minuut kan duren. Of dat een heel direct contact tussen publiek en kunstenaar iets heel wezenlijks kan betekenen voor zowel maker als toeschouwer.
De Klaptafel bezoekt nog andere mensen met wie in het verleden hebben samengewerkt. Maar als het aan deze tafel met docenten ligt, was Yo! Opera er nog lang niet mee opgehouden...