“Oke, mensen het staat wel maar ik begrijp nog niet wat jullie doen op het podium! Dat met die stoelen en de overgangen..dus ik heb aanpassingen bedacht.

“Dat is Cool”
“weet je hoe duur dit spul is!”

Hemeltje lief…NU nog..we hebben nog maar een paar keer om te repeteren! Af en toe schieten mijn gedachten op hol en houd ik mijn hart vast. Want je voelt dat er een spanning stijgt en we ons afvragen ‘’wat zal er aan Smells Like Tahrir spirit staan de 24e? want in alle opzichten moet het beter. De choreografieën worden herhaald en ook Bart komt nogmaals met een speech over de muzikale intervallen en ritmes. We moeten onze oren open houden en goed luisteren.
Oke, An focussen…zet je nog meer in…Luister goed, oefen je duet..leef je in..haal adem en vergeet je oren niet schoon te maken”. “Shit m’n wattenstaafjes zijn op. Korte note aan mezelf, morgen naar de drogisterij”.
Het mooie aan dit soort hectiek en choas..is dat ik er gek genoeg gelukkig van word. Iedereen zal nl zijn uiterste best doen om niet op z’n bek te gaan en meer dan een voorstellinkje neer te zetten. Je voelt dat er zachtjes een andere chemie is gaan waaien. En dat lieve mensen, is de chemie van WE GAAN DIT SAMEN DOEN.

“Dat is een mooie afmeting esmee”
“ik wil sterven met iets groots”
“We renden weg voor de politie”
“Hé wat is dit voor een gesprek ”
“waarom blijken mijn ideeen, uiteindelijk te mislukken”
“ Je bent misschien iets groots”
‘’nee het woord seksspeeltje of zonnebloemolie”
“heb je facebook?”
“Nee ik kijk eigenlijk nooit het nieuws”
“waar is de zwarte tape?”
“Bart kun je me zo even qeuen?”
“ Het gaat uiteindelijk om het plot”


“Het gaat uiteindelijk om het plot”