Oh jongens; het wordt mooier en moeilijker. Afgelopen dinsdag begon er eindelijk een groep te ontstaan,. waarin de jongens echt met elkaar werkten. De aria loopt al lekker, we zijn op 2/3 maar spelen en zingen tegelijk is nog wel een grote uitdaging. Tijdens het opwarmen laat ik ze al inzingen terwijl ik ze tegelijkertijd bewegingsoefeningen en opdrachten geef. Van de mannen van De Valk lijkt het animo te dalen, alsof ze elkaar besmetten. Superjammer. Ik ben een beetje in tweestrijd of ik hen nu nog heel veel ga bellen om ze er bij te houden, of gewoon accepteer dat ze niet meer willen. Echt heel zot, want we zitten nu vlak voor de uitvoering. Toch een beetje vlak voor de kust van Engeland besluiten dat je moe bent en maar gaat terugzwemmen...Ik wil nog een of twee repetities besteden aan het verzamelen van materiaal, en daarna elke dinsdag het stuk monteren. Lijkt mij voor hen ook fijn, dan komt er meer lijn in, en ik denk dat ze zich daar dan ook weer meer me kunnen verbinden. Erg tof; afgelopen dinsdag gaf ik hen een opdracht waarbij ze allemaal iets op hun eigen manier moesten doen, echt anders dan de anderen waarop 1 van die knakkers naar voren stapt, z'n armen wijd uitspreidt en met grote ogen roept " Ja maar ik bèn al anders; ik ben homo! " .Kijk, dan ben je bij mij al weer een held...