Zo, wat hebben die gasten goed gewerkt vanavond!

Met twee nieuwe jongens erbij, Jonathan en Sander, is de groep weer wat groter geworden, ware het niet dat Samier me liet weten dat het niet echt z'n ding was.

Zo mooi; kom ik aanlopen bij De Valk, staat er een heel groepje jongeren buiten, waaronder Samier, die me vraagt of hij me even apart kan spreken. Dus wij lopen even de hoek om, en daar legt hij me heel precies uit waarom hij heeft besloten niet meer mee te doen. Niet vanwege mij, of het project, " want dat is echt dope-shit" , maar "het komt gewoon niet in mijn hoofd, weet je. En als het in mijn hoofd zou komen zou ik zeker meegaan". Boks...

Verder waren er een aantal jongens niet die wel zouden komen, maar die verder ook heel prettig afbelde, dus het was geen verrassing dat ik vanavond repeteerde met zes man. Waaronder weer het broertje van Ryan (10 jaar). Die is leuk! En hij zingt nog goed ook.

Jonathan was super; zo iemand die het podium op komt lopen en waar je naar blijft kijken zonder dat hij ook maar een moment doorheeft dat zijn aanwezigheid al boeiend genoeg is. Hij heeft ook een goede stem, die nog even de ruimte moet krijgen, maar daar gaan we met allerlei bizarre oefeningen aan werken.

Die oefeningen! Nee! Dat die gasten dat allemaal doen! Wat een vertrouwen hebben ze toch. Nu zijn die oefeningen ook echt heel erg effectief, maar ze tillen het woord bizar naar een nieuw niveau. Een voorbeeld daarvan volgt vast wel in de vorm van een YouTube linkje.

Sander bracht een hele leuke enthousiaste " we zetten de schouders eronder" mentaliteit, en Patrick en Ryan waren weer trouw van de partij. Die jongens bewegen trouwens retegoed.

Ook mooi van repeteren in De Valk is dat er opeens twee jongens binnen komen zeilen, Lorenzo en Mitchell, die geen idee hebben wat we aan het doen zijn, maar op mijn wenk van "kom er bij", hun jassen uittrekken en in de rij aanschuiven. Om dan uiteraard na de eerste tonen van het Schmiedelied direct met grote ogen af te haken. Mitchell peerde 'm, maar Lorenzo bleef zitten en warempel; aan het einde van de avond hebben ze zich opgegeven om volgende week dinsdag mee te komen doen.

Het eerste uur hebben we deel 1 van het Schmiedelied erin gestampt, en dat gaat van dik hout. Leuk natuurlijk, maar, zoals de productieleider-from-Heaven Nienke fijntjes opmerkte; het moet nog wel iets van hen worden. Verrek. Da's waar; ik wil vanuit die gasten werken...! En door....