Gisterochtend werd ik gewoon thuis in mijn eigen bed wakker en nog half in slaap hoor ik de regen tegen de ramen kletteren. Iets waar ik heel blij van kan worden op een zondagochtend als ik niets hoef. Maar gister werd ik er iets minder blij van (lees chagrijnig), want ik had me voorgenomen om mijn tent op te slaan in het paradekamp. Toch mijn moed bij elkaar verzameld en mijn tas gepakt, mijn regenlaarzen aangedaan en gaan. Met mijn backpack op mijn rug en met mijn parapluutje loop ik naar de trein. Heerlijk een krantje lezen, totdat ik bij de weersverwachting kom: “ stormachtig weer verwacht dit weekend” naast een advertentie “het is weer zomer in Rotterdam” om alle zomerfestivals te promoten (inderdaad het was de Metro).

In Rotterdam aangekomen is het droog, en eenmaal op het paradeterrein ben ik de hele ochtend alweer vergeten. De Brandtoren steekt hoog boven alles uit. PEPTalks in grote letters op het doek en we staan inderdaad lekker in de drukte. Ben benieuwd hoe dat zal zijn tijdens de voorstelling. Ik word blij van alle vertrouwde paradetenten, de draaimolen die zijn eerste rondje draait en iedereen die nog zijn best doet om zijn tent aan te kleden. De laatste decors worden nog naar binnen gebracht, mensen worden ingewerkt, menu’s geschreven en de tijden van de voorstellingen worden kenbaar gemaakt op het grote bord.

Net als Sarah en ik aanstalten maken om naar het tentenkamp te gaan, begint het uiteraard keihard te regenen, en oh ja het tentenkamp is 20 minuten lopen. Gelukkig is er Marco onze geluidsman waar ik een vouwfietsje van mag lenen. We kunnen het niet vinden en het begint te regenen, dus dat is vloeken geblazen, uiteindelijk aangekomen blijkt het een parkeerplaats te zijn, inderdaad met alleen maar tegels, dat wordt hem dus niet, we keren om en ik begin weer even lekker te vloeken.. (ik kan gewoon niet zo heel goed tegen regen…)

Maar weer terug op het paradeterrein zijn daar inmiddels al die fijne mensen waar we mee samen werken, dus ben ik het wederom weer snel vergeten. We gaan aan de slag, we zingen in, we repeteren nog, we ontmoeten de sprekers van die avond, we eten met zijn allen bij Lust, er wordt parade gemaakt (zie de filmpjes op deze site) en dan de eerste voorstelling. Spannend, maar niet eens slecht voor de eerste. En zowaar zes mensen in het publiek. Wederom parade maken of even opwarmen bij Douwe Egberts en dan een tweede voorstelling met nog meer publiek en Radio 2 (wordt as zondag uitgezonden bij Sara op zondag). Niet alles begint vlekkeloos maar dat zet ons wel op scherp en dat was heel lekker.

Al met al vanochtend wakker geworden in mijn eigen bed en ontwaakt met een sms van Ingvild (webredacteur van Yo!) of ik mijn blog wil schrijven. Bij deze, wel dus zonder wilde verhalen van de nazit en de “camping”, maar heel veel zin om straks weer die kant op te gaan, vanavond in hele warme kleren!

Zie ook de videoblog van 16 juni van Nadine