La Secondaire!
Ja ja, de tweede voorstelling! Spanning en sensatie, want deze was voor onze familie! Vanaf het moment dat je 's middags de zaal binnenloopt stijgt de spanning binnenin je. Snel omkleden en dan lekker inzingen. Nog een paar notes en dan eten, opmaken, stressen, nog snel wat foto's maken. Dan: 5 minuten voor aanvang. Concentratie. In posities. Blik op oneindig. Je zit in je eigen wereld, jouw wereld en niets kan je afleiden. Maar god wat is dat moeilijk zeg, als het publiek binnenloopt! Stop! Je uit alle macht concentreren. Hou je focus.
Focus, focus, focus. Het doet je niets. Daar loopt je familie. Nee! Niet kijken, niet kijken. Eindelijk, het zaallicht gaat uit. Voel de warmte van de lampen op je huid. Je doet je ding, je knalt, je rockt, je danst, je speelt, je zingt de longen uit je lijf en most of all: je geniet, met volle teugen. Dat licht, dat is bedoelt voor jou. Voor je het weet is het weer klaar. Voor je het weet sta je al te buigen. Je krijgt een roos en iedereen is trots op jou. De warmte van de lichten stroomt nog door je lijf, gemixt met de adrenaline. Nog een keer buigen, want het publiek blijft maar door klappen. Terug back-stage. Nog een keer buigen! En dan eindelijk terug naar de kleedkamer. Iedereen krijgt een dikke knuffel van Romain en Mariëlle en natuurlijk ook van elkaar. De show was top! Gelukkig mogen we morgen nog een keer!

Liefs, Eline