Vandaag vieren we in Nederland de vrijheid. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is dat we kunnen denken en zeggen wat we willen. Alsof het altijd zo zal zijn.

Dat de werkelijkheid in sommige delen van de wereld anders is, bewijzen de ontwikkelingen in de Arabische wereld van de afgelopen maanden. In landen als Egypte en Tunesië is een ongehoorde kracht losgekomen die de dagelijkse gang van zaken volledig op zijn kop heeft gezet. Revolutie! Dit artikel in Trouw*  toont het belang van muziek en de kracht van zingen in complexe politieke situaties als deze. Het lied Ezay2011 van Mohamed Mounir  vormde de basis voor het verzet van Egyptenaren om het regime te verdrijven. Zingen als kracht om mensen aan het denken te zetten, om emotionele oplossingen en antwoorden te vinden. Deze gebeurtenis in Egypte heeft weer aangetoond wat de kracht van zingen kan zijn. Misschien heeft deze gebeurtenis de vorm van protesteren veranderd dat we in de toekomst vocale demonstraties krijgen met liedjes die daar speciaal voor ontwikkeld worden.

In het Yo! Opera Festival in november staan we uitgebreid stil bij deze ontwikkelingen. Eén voorstelling, 'Andrastea' van componist Thanasis Deligiannis, gaat zelfs speciaal over het geluid van protest. Een andere voorstelling die wordt gemaakt in een samenwerking tussen Dox, Het Lab en Yo! zal jongeren uit Egypte en Nederland met elkaar verbinden om stil te staan bij wat begrippen als vrijheid en democratie voor hen betekenen.  En hoe je soms dingen moet zingen in plaats van zeggen om werkelijk het verschil te maken...

door Anthony & Geert