Yo! Opera Festival 2005
In 2004 wordt Yo! Opera een zelfstandige stichting, los van de Stadsschouwburg Utrecht, voorzien van een eigen bestuur en een organisatie. Dankzij de steun en het vertrouwen van de Gemeente Utrecht en vele andere subsidiënten kon deze stap worden gezet. Voor de professionalisering van de organisatie boodt ook de toetreding tot het kunstenplan van de RIjksoverheid een geweldige ondersteuning. Met hernieuwd élan, een krachtige visie en een aantal vaste medewerkers brengen artistiek leider Anthony Heidweiller en producent Saskia van de Ree de organisatie op een hoger plan. Naast het tweejaarlijks festival worden een reeks van onderzoeks- en ontwikkelingsprojecten gestart die de voedingsbodem voor de missie van Yo! Opera moeten vormen. Deze projecten staan allemaal in dienst van één cruciaal element: het positioneren van (jeugd)opera in de maatschappij. Die 'maatschappij' kan letterlijk de Nederlandse maatschappij zijn, maar valt ook in een aantal deelgebieden uiteen: de jeugd, de operawereld, de Utrechtse samenleving, de operamakers, de studenten uit het kunstvakonderwijs. Dit bewustzijn van de plek die een kunstorganisatie inneemt groeit tijdens het project Opera uit het Hart uit 2004 en zal de organisatie niet meer verlaten.
Een begrip dat relevant is in deze positionering, is Community art. Community art is een verzamelterm voor kunst met een maatschappelijk oogmerk. Dat kan zijn in relatie tot sociaal cultureel werk, (kunst)educatie, psychosociale zorg, maar het kan ook gaan over de relatie tussen kunst en haar omgeving; over kunstenaars die inspiratie putten uit de actualiteit of de gemeenschap waarin ze leven, of over samenwerking tussen professionele kunstenaars en amateurs. In het buitenland trof Yo! Opera al bij de verkenningen voor het eerste Yo! Festival inspirerende voorbeelden aan van community operaprojecten, onder meer bij English National Opera en Scottish Opera. De keuze voor het thema community opera sloot aan bij de wens van Stichting Yo! om opera uit zijn ivoren toren te halen en met betekenisvolle verhalen een bijdrage te leveren aan de wereld. Community Opera wordt het thema van het festival van 2005 én van de parallel georganiseerde internationale conferentie.
Het derde Yo! Opera Festival werd gedomineerd door het even ambitieuze als prikkelende project Opera in de bus. Als logische opvolger van Opera uit het hart werd een relatie gesmeed met het Gemeentelijk Vervoersbedrijf Utrecht dat ruimhartig haar medewerking verleende: Opera in de Bus.
Community Opera kreeg in deze festivaleditie een grootschalige en veelkleurige uitwerking. Eenvoudig doordenkend op de mogelijkheden die locaties kunnen bieden, formuleerde de organisatie ook de eerste editie van De Operaflat. Een flatgebouw in de Utrechtse wijk Overvecht werd gedurende een middag een zingend gebouw: zangers stonden in de deuropeningen van de appartementen en zongen hun eigen repertoire -opera en andere vocale muziek- voor eenieder die de deurbel bediende. Een brug in Kanaleneiland was het décor voor een project met het Utrecht-Zuid College, een VMBO-school die -met haar nieuwe naam Globe College- in de eropvolgende jaren een vaste partner werd van Yo! Opera. Het project De Zingende Stad verbond 22 Utrechtse koren in een groots opgezette manifestatie voor de deuren van de Stadsschouwburg en in de Winkel van Sinkel, het grand café aan de Oudegracht, was het resultaat te zien van de samenwerking van VocaalLab, componist Merlijn Twaalfhoven en het Oosterlicht College uit Nieuwegein. De voorstelling Rough Girls was de opmaat voor een structurele samenwerking tussen deze school, VocaalLab en Yo! Opera waarbij de leerlingen samen met professionals een voorstelling rondom hun eigen ideeën realiseerden. Het gerenommeerde Engelse operahuis Glyndebourne was te gast op het festival met een jeugdgroep die The Greenhouse project realiseerde in een plantenkas in Bunnik. Deze stortvloed van projecten buiten de beslotenheid van het theater leverde het festival een enorme exposure op. Zowel in de stad, daarbuiten en in de pers werd het festival geprezen om de stap die het gezet had.
De overweldigende aandacht voor deze projecten en voorstellingen op locatie deed bijna het 'gewone' festivalprogramma in het theater ondersneeuwen. Toch waren daar ook maar liefst drie fraaie voorstellingen van 'vaste gast' Muziektheater Transparant te bewonderen, Saulpain, Arthur en Dido. Het Noorse Opera Omnia was present met 3 x 3 en Poy, twee voorstellingen voor de kleinsten en Opera Cinema met Zo Zijn Ze van regisseur Marcel Sijm voor jongeren. En natuurlijk vond er een Meezingconcert plaats, zongen kinderen uit Lunetten in een productie Sterren in de Nacht en bevolkte het componistenproject Kloppend Herz Theater Kikker met werk van Paul Oomen, Thomas Myrmel, Zbigniew Wolny, Anke Brouwer en Matthias Konecny.
Met de festivaleditie van 2005 opende Yo! Opera definitief de deuren naar buiten. Weg van de esthetische dogma's van de operawereld en op zoek naar het avontuur dat de wereld van alledag bood. Een avontuur voor iedereen die er aan mee wilde doen: kinderen, jongeren, busschauffeurs, zangers, componisten, flatbewoners en koren participeerden in het festival. Elk met een eigen inbreng en beleving, treffend verwoord onder de titel van de publiciteitscampagne: Your Opera.
Een begrip dat relevant is in deze positionering, is Community art. Community art is een verzamelterm voor kunst met een maatschappelijk oogmerk. Dat kan zijn in relatie tot sociaal cultureel werk, (kunst)educatie, psychosociale zorg, maar het kan ook gaan over de relatie tussen kunst en haar omgeving; over kunstenaars die inspiratie putten uit de actualiteit of de gemeenschap waarin ze leven, of over samenwerking tussen professionele kunstenaars en amateurs. In het buitenland trof Yo! Opera al bij de verkenningen voor het eerste Yo! Festival inspirerende voorbeelden aan van community operaprojecten, onder meer bij English National Opera en Scottish Opera. De keuze voor het thema community opera sloot aan bij de wens van Stichting Yo! om opera uit zijn ivoren toren te halen en met betekenisvolle verhalen een bijdrage te leveren aan de wereld. Community Opera wordt het thema van het festival van 2005 én van de parallel georganiseerde internationale conferentie.
Het derde Yo! Opera Festival werd gedomineerd door het even ambitieuze als prikkelende project Opera in de bus. Als logische opvolger van Opera uit het hart werd een relatie gesmeed met het Gemeentelijk Vervoersbedrijf Utrecht dat ruimhartig haar medewerking verleende: Opera in de Bus.
Community Opera kreeg in deze festivaleditie een grootschalige en veelkleurige uitwerking. Eenvoudig doordenkend op de mogelijkheden die locaties kunnen bieden, formuleerde de organisatie ook de eerste editie van De Operaflat. Een flatgebouw in de Utrechtse wijk Overvecht werd gedurende een middag een zingend gebouw: zangers stonden in de deuropeningen van de appartementen en zongen hun eigen repertoire -opera en andere vocale muziek- voor eenieder die de deurbel bediende. Een brug in Kanaleneiland was het décor voor een project met het Utrecht-Zuid College, een VMBO-school die -met haar nieuwe naam Globe College- in de eropvolgende jaren een vaste partner werd van Yo! Opera. Het project De Zingende Stad verbond 22 Utrechtse koren in een groots opgezette manifestatie voor de deuren van de Stadsschouwburg en in de Winkel van Sinkel, het grand café aan de Oudegracht, was het resultaat te zien van de samenwerking van VocaalLab, componist Merlijn Twaalfhoven en het Oosterlicht College uit Nieuwegein. De voorstelling Rough Girls was de opmaat voor een structurele samenwerking tussen deze school, VocaalLab en Yo! Opera waarbij de leerlingen samen met professionals een voorstelling rondom hun eigen ideeën realiseerden. Het gerenommeerde Engelse operahuis Glyndebourne was te gast op het festival met een jeugdgroep die The Greenhouse project realiseerde in een plantenkas in Bunnik. Deze stortvloed van projecten buiten de beslotenheid van het theater leverde het festival een enorme exposure op. Zowel in de stad, daarbuiten en in de pers werd het festival geprezen om de stap die het gezet had.
De overweldigende aandacht voor deze projecten en voorstellingen op locatie deed bijna het 'gewone' festivalprogramma in het theater ondersneeuwen. Toch waren daar ook maar liefst drie fraaie voorstellingen van 'vaste gast' Muziektheater Transparant te bewonderen, Saulpain, Arthur en Dido. Het Noorse Opera Omnia was present met 3 x 3 en Poy, twee voorstellingen voor de kleinsten en Opera Cinema met Zo Zijn Ze van regisseur Marcel Sijm voor jongeren. En natuurlijk vond er een Meezingconcert plaats, zongen kinderen uit Lunetten in een productie Sterren in de Nacht en bevolkte het componistenproject Kloppend Herz Theater Kikker met werk van Paul Oomen, Thomas Myrmel, Zbigniew Wolny, Anke Brouwer en Matthias Konecny.
Met de festivaleditie van 2005 opende Yo! Opera definitief de deuren naar buiten. Weg van de esthetische dogma's van de operawereld en op zoek naar het avontuur dat de wereld van alledag bood. Een avontuur voor iedereen die er aan mee wilde doen: kinderen, jongeren, busschauffeurs, zangers, componisten, flatbewoners en koren participeerden in het festival. Elk met een eigen inbreng en beleving, treffend verwoord onder de titel van de publiciteitscampagne: Your Opera.
