Yo! Opera Festival 2003
'(...) if the development of complex artistic forms of expression is to be continued and kept alive, questions of means of communication for the arts have to be reformulated and answered.'
Dit citaat van dramaturg Thomas Würdehoff prijkt boven het verslag dat Yo! Opera van haar eigen festivaleditie 2003 maakte. Het zegt iets over de koerswijziging die de organisatie vanaf dat jaar inzette en die later het beleid van Yo! Opera zou gaan bepalen. Van een organisatie die de ontwikkelingen in de jeugdopera wil laten zien, zal Yo! Opera meer en meer uitgroeien tot een dynamisch platform dat nieuwe ontwikkelingen aanslingert en het idee over wat opera is, bevraagt. Het bewustzijn van een andere rol, sijpelt al door in het festival van 2003, dat wederom een succes wordt door een rijk aanbod en uitstekende publiekscijfers. Maar liefst 6300 mensen bezochten in 2003 één van de voorstellingen in de Stadsschouwburg Utrecht, Muziekcentrum Vredenburg, Museum Speelklok of Theater Kikker.
Naast de oorspronkelijke doelstellingen van de organisatie, werden enkele nieuwe elementen toegevoegd aan het beleid van het festival. De relatie met het kunstvakonderwijs kreeg meer gewicht om met name jonge zangers en componisten te interesseren en te inspireren. De (internationale) dialoog met het operabestel en de daarmee verwante ontwikkeling en positionering van jeugdopera kreeg een belangrijke plek. Ook was er de opdracht om het jonge publiek de kans te geven in contact te komen met de makers zelf en hen een 'kijkje te laten nemen in de keuken van de opera'. Het maakproces van (jeugd)opera en de verbinding van het genre tot het publiek kwam in het centrum van de aandacht van Yo! Opera te staan.
Deze licht gewijzigde focus zorgde ervoor dat de festivalprogrammering met meer kritisch vermogen tot stand kwam. 'Zowel kwalitatief als kwantitatief is het aanbod mager', zo werd geconstateerd. Het gebrek aan een eigen identiteit van makers en kopieergedrag van de 'grote' opera maakten dat er weinig prikkelende, fantasierijke of ongewone voorstellingen te vinden waren.
Hoogtepunt in de programmering waren de voorstellingen Pacamambo van de componist Zack Zettel uitgevoerd door het Canadese gezelschap Chants Libres en Drift, een bewerking van Monteverdi’s Ariadne door Wouter van Looy van het Vlaamse Muziektheater Transparant. Deze voorstelling -regie van Wouter van Looy- toonde aan hoe actueel en avontuurlijk de jeugdopera op het grote toneel kan zijn. Jonge mensen overtuigden met een eigentijdse, actuele interpretatie van de poëzie van 17e eeuwse Barokmuziek. Drift werd door de jury van het Nederlands/Vlaamse Theaterfestival uitgekozen als een van de beste jeugdvoorstellingen van seizoen 2003/2004. De 'draaiorgeloperette' Een dans voor Lieveke van de Vlaamse componist Koen de Jonghe en regisseur Marcel Sijm was een coproductie met Museum Speelklok en een eigen productie, het Lalala Opera concert (met het Max Tak Orkest) sierde de grote zaal van het Muziekcentrum Vredenburg.
Een mooie aanwinst in het festivalprogramma was de aanwezigheid van een selectie uit het programma van het Vlaamse Oorsmeer Festival, dat muziek en andere kunsten voor een jong publiek presenteert. In het Muziekcentrum Vredenburg waren onder meer Ay dia Luna van Kopergieterij Gent, Radio Ping Pong van John Torso/Muziektheater Transparant en Ferral Choir van Phil Minton in samenwerking met de Daltonschool de Meander te zien en horen. Participatie van kinderen kreeg in 2003 ruim aandacht: projecten die Yo! Opera realiseerde op een aantal Utrechtse scholen kregen een plek in de festivalprogrammering. Daarnaast was er wederom een Open Zangpodium waar een aantal kinderen in de leeftijd tussen 7 en 16 jaar hun vocale kwaliteiten toonden. Componist Wim Henderickx schreef een koorwerk voor geschoolde en ongeschoolde kinderstemmen dat tweemaal ten gehore werd gebracht door leerlingen van een Utrechtse Montessorischool.
Repertoire- én talentontwikkeling kreeg een concrete plek in het festival met het compositieproject Kloppend Hertz. Tien componisten kregen de opdracht om -met maximaal vijf zangers en drie instrumentalisten- een korte opera te maken. Met externe deskundigen die de resultaten presenteerden en een openbaar interview met de makers. In totaal werkten er ongeveer zestig musici mee aan het Kloppend Hertz project. Een last minute programmering waarbij projecten en work-in-progress getoond kon worden aan het publiek, voltooide de programmering van deze tweede editie van het Yo! Opera Festival.
Ook parallel aan dit festival werd een conferentie georganiseerd voor een doelgroep van professioneel betrokkenen.
Dit citaat van dramaturg Thomas Würdehoff prijkt boven het verslag dat Yo! Opera van haar eigen festivaleditie 2003 maakte. Het zegt iets over de koerswijziging die de organisatie vanaf dat jaar inzette en die later het beleid van Yo! Opera zou gaan bepalen. Van een organisatie die de ontwikkelingen in de jeugdopera wil laten zien, zal Yo! Opera meer en meer uitgroeien tot een dynamisch platform dat nieuwe ontwikkelingen aanslingert en het idee over wat opera is, bevraagt. Het bewustzijn van een andere rol, sijpelt al door in het festival van 2003, dat wederom een succes wordt door een rijk aanbod en uitstekende publiekscijfers. Maar liefst 6300 mensen bezochten in 2003 één van de voorstellingen in de Stadsschouwburg Utrecht, Muziekcentrum Vredenburg, Museum Speelklok of Theater Kikker.
Naast de oorspronkelijke doelstellingen van de organisatie, werden enkele nieuwe elementen toegevoegd aan het beleid van het festival. De relatie met het kunstvakonderwijs kreeg meer gewicht om met name jonge zangers en componisten te interesseren en te inspireren. De (internationale) dialoog met het operabestel en de daarmee verwante ontwikkeling en positionering van jeugdopera kreeg een belangrijke plek. Ook was er de opdracht om het jonge publiek de kans te geven in contact te komen met de makers zelf en hen een 'kijkje te laten nemen in de keuken van de opera'. Het maakproces van (jeugd)opera en de verbinding van het genre tot het publiek kwam in het centrum van de aandacht van Yo! Opera te staan.
Deze licht gewijzigde focus zorgde ervoor dat de festivalprogrammering met meer kritisch vermogen tot stand kwam. 'Zowel kwalitatief als kwantitatief is het aanbod mager', zo werd geconstateerd. Het gebrek aan een eigen identiteit van makers en kopieergedrag van de 'grote' opera maakten dat er weinig prikkelende, fantasierijke of ongewone voorstellingen te vinden waren.
Hoogtepunt in de programmering waren de voorstellingen Pacamambo van de componist Zack Zettel uitgevoerd door het Canadese gezelschap Chants Libres en Drift, een bewerking van Monteverdi’s Ariadne door Wouter van Looy van het Vlaamse Muziektheater Transparant. Deze voorstelling -regie van Wouter van Looy- toonde aan hoe actueel en avontuurlijk de jeugdopera op het grote toneel kan zijn. Jonge mensen overtuigden met een eigentijdse, actuele interpretatie van de poëzie van 17e eeuwse Barokmuziek. Drift werd door de jury van het Nederlands/Vlaamse Theaterfestival uitgekozen als een van de beste jeugdvoorstellingen van seizoen 2003/2004. De 'draaiorgeloperette' Een dans voor Lieveke van de Vlaamse componist Koen de Jonghe en regisseur Marcel Sijm was een coproductie met Museum Speelklok en een eigen productie, het Lalala Opera concert (met het Max Tak Orkest) sierde de grote zaal van het Muziekcentrum Vredenburg.
Een mooie aanwinst in het festivalprogramma was de aanwezigheid van een selectie uit het programma van het Vlaamse Oorsmeer Festival, dat muziek en andere kunsten voor een jong publiek presenteert. In het Muziekcentrum Vredenburg waren onder meer Ay dia Luna van Kopergieterij Gent, Radio Ping Pong van John Torso/Muziektheater Transparant en Ferral Choir van Phil Minton in samenwerking met de Daltonschool de Meander te zien en horen. Participatie van kinderen kreeg in 2003 ruim aandacht: projecten die Yo! Opera realiseerde op een aantal Utrechtse scholen kregen een plek in de festivalprogrammering. Daarnaast was er wederom een Open Zangpodium waar een aantal kinderen in de leeftijd tussen 7 en 16 jaar hun vocale kwaliteiten toonden. Componist Wim Henderickx schreef een koorwerk voor geschoolde en ongeschoolde kinderstemmen dat tweemaal ten gehore werd gebracht door leerlingen van een Utrechtse Montessorischool.
Repertoire- én talentontwikkeling kreeg een concrete plek in het festival met het compositieproject Kloppend Hertz. Tien componisten kregen de opdracht om -met maximaal vijf zangers en drie instrumentalisten- een korte opera te maken. Met externe deskundigen die de resultaten presenteerden en een openbaar interview met de makers. In totaal werkten er ongeveer zestig musici mee aan het Kloppend Hertz project. Een last minute programmering waarbij projecten en work-in-progress getoond kon worden aan het publiek, voltooide de programmering van deze tweede editie van het Yo! Opera Festival.
Ook parallel aan dit festival werd een conferentie georganiseerd voor een doelgroep van professioneel betrokkenen.
