Yo! Opera Festival 2001
Het eerste Yo! Opera Festival ontstond vanuit de visie dat jeugdopera tot een volwaardig zelfstandig genre moest kunnen uitgroeien. Voorbeelden uit andere kunstdiscplines strekten daarbij tot voorbeeld: Tweetakt (theater), Cinekid (film) of de Kinderboekenweek (literatuur). Het eerste festival vond plaats in de Utrechtse Stadsschouwburg, tevens co-producent van het festival. De organisatie was in handen van Anthony Heidweiller (artistiek leider) en Saskia van de Ree (producent), ondersteund door projectmedewerkers en het personeel van de Stadsschouwburg.
Door de deelnemende gezelschappen en de bezoekende professionals aan de conferentie en natuurlijk het publiek werd dit eerste festival als positief ervaren. Een verrassend groot aantal bezoekers (ongeveer 5000) was getuige van een grote diversiteit aan voorstellingen en lichtvoetige randprogrammering. De taalbarrière van sommige voorstellingen, waarbij het accent vooral lag op opera's uit Noordelijk Europa naast het Nederlands repertoire, bleek daarbij geen probleem. Ook de keuze voor een breed scala aan doelgroepen, zowel opera's voor de allerkleinsten én opera's voor jongeren, werd door het publiek gewaardeerd.
Op het programma stonden de Nederlandse gezelschappen Xynix Opera (Zieltje), Prima Rima/Berenkuil (Kleine, kleine zeemeermin) en Theater VanDenBulck (Beren, beren, beren). Ook Frank Groothof, een begrip in de Nederlandse theater- televisiewereld, was present met de muziektheatervoorstelling De Toverfluit. Van Heidweillers eigen gezelschap Buffo Operamakers kon het publiek Slik/Patatje Oorlog zien.
Publieksfavorieten waren de voorstellingen in de Grote Zaal van de Schouwburg: Frank Groothofs De Toverfluit en een prachtige, beeldende opera uit Finland Poy, geschikt voor een zéér jong publiek (3+) en gemaakt op basis van een sterke compositie van Glenn Erik Haugland en een libretto dat uit louter fantasietaal bestaat. Ook Gaia van de Finse Nationale Opera kende een uitstekende compositie waardoor het probleem van de taalbarrière gemakkelijk werd overstegen. Uit België kwam De Tooverfluit van muziektheatervernieuwers Het Muziek Lod in coproductie met Het Paleis. Eveneens uit België was er De Storm (in een regie van Wouter van Looy) van Muziektheater Transparant, ook al een gezelschap dat sterk op de ontwikkeling van het genre opera is gericht. Dit was tevens de enige productie waarbij jongeren op het toneel stonden: een cruciale mogelijkheid tot identificatie voor een jonge leeftijdsgroep. De voorstelling Wolfgang, caro mio! van de Franse groep Arcal bood een totaal andere blik op opera. Jonge, onervaren zangers brachten een charmant geheel van liederen en spreekteksten en bracht daarmee een mooie afwisseling in het totale programma van het festival.
Doordat parallel aan het festival masterclasses en workshops werden georganiseerd, was er ook voor de aanwezige professionele doelgroep veel te beleven. Voor hen was er ook een internationale werkconferentie waar tientallen professionals uit Europa met elkaar spraken over de ontwikkeling van het genre jeugdopera. Met een randprogramma van een open zangpodium en een presentatie van Utrechtse kinderkoren, was er ook in de fringe van het festival genoeg te beleven. Nieuwe contacten en het begin van internationale allianties werden gelegd in de wandelgangen van dit eerste Yo! Opera Festival, die voor alle aanwezigen smaakte naar meer.
Door de deelnemende gezelschappen en de bezoekende professionals aan de conferentie en natuurlijk het publiek werd dit eerste festival als positief ervaren. Een verrassend groot aantal bezoekers (ongeveer 5000) was getuige van een grote diversiteit aan voorstellingen en lichtvoetige randprogrammering. De taalbarrière van sommige voorstellingen, waarbij het accent vooral lag op opera's uit Noordelijk Europa naast het Nederlands repertoire, bleek daarbij geen probleem. Ook de keuze voor een breed scala aan doelgroepen, zowel opera's voor de allerkleinsten én opera's voor jongeren, werd door het publiek gewaardeerd.
Op het programma stonden de Nederlandse gezelschappen Xynix Opera (Zieltje), Prima Rima/Berenkuil (Kleine, kleine zeemeermin) en Theater VanDenBulck (Beren, beren, beren). Ook Frank Groothof, een begrip in de Nederlandse theater- televisiewereld, was present met de muziektheatervoorstelling De Toverfluit. Van Heidweillers eigen gezelschap Buffo Operamakers kon het publiek Slik/Patatje Oorlog zien.
Publieksfavorieten waren de voorstellingen in de Grote Zaal van de Schouwburg: Frank Groothofs De Toverfluit en een prachtige, beeldende opera uit Finland Poy, geschikt voor een zéér jong publiek (3+) en gemaakt op basis van een sterke compositie van Glenn Erik Haugland en een libretto dat uit louter fantasietaal bestaat. Ook Gaia van de Finse Nationale Opera kende een uitstekende compositie waardoor het probleem van de taalbarrière gemakkelijk werd overstegen. Uit België kwam De Tooverfluit van muziektheatervernieuwers Het Muziek Lod in coproductie met Het Paleis. Eveneens uit België was er De Storm (in een regie van Wouter van Looy) van Muziektheater Transparant, ook al een gezelschap dat sterk op de ontwikkeling van het genre opera is gericht. Dit was tevens de enige productie waarbij jongeren op het toneel stonden: een cruciale mogelijkheid tot identificatie voor een jonge leeftijdsgroep. De voorstelling Wolfgang, caro mio! van de Franse groep Arcal bood een totaal andere blik op opera. Jonge, onervaren zangers brachten een charmant geheel van liederen en spreekteksten en bracht daarmee een mooie afwisseling in het totale programma van het festival.
Doordat parallel aan het festival masterclasses en workshops werden georganiseerd, was er ook voor de aanwezige professionele doelgroep veel te beleven. Voor hen was er ook een internationale werkconferentie waar tientallen professionals uit Europa met elkaar spraken over de ontwikkeling van het genre jeugdopera. Met een randprogramma van een open zangpodium en een presentatie van Utrechtse kinderkoren, was er ook in de fringe van het festival genoeg te beleven. Nieuwe contacten en het begin van internationale allianties werden gelegd in de wandelgangen van dit eerste Yo! Opera Festival, die voor alle aanwezigen smaakte naar meer.
